Wydarzenia 2017-Archiwum

Uroczystość odpustowa i pożegnanie Ks. Proboszcza Wojciecha Sroki

odpust 021

Tegoroczna uroczystość odpustowa w naszej parafii, przypadająca 13 sierpnia, miała wyjątkowy charakter. W dniu święta całej wspólnoty zostały poświęcone witraże oraz relikwiarium św. Maksymiliana, a także nowe organy. Tego dnia również dziękowaliśmy Bogu za dar, jakim było siedem lat posługi duszpasterskiej Księdza Wojciecha Sroki w naszej parafii.

Uroczystej sumie odpustowej przewodniczył ks. Janusz Maziarka, pierwszy proboszcz w Świebodzinie, a obecnie proboszcz w Radłowie, który ofiarował Mszę św. w intencji całej naszej wspólnoty parafialnej i Księdza Wojciecha. Za dotychczasowego Księdza Proboszcza ofiarowana została również Msza św. od parafian, którą koncelebrował ks. Daniel Pietryka z parafii Trójcy Przenajświętszej w Tarnowie. W świątecznej liturgii oprócz parafian uczestniczyło także wielu gości przybyłych do naszych rodzin, siostry zakonne wywodzące się ze Świebodzina, kapłani z sąsiednich parafii, a także wójt Gminy Pleśna, Józef Knapik.

Na początku liturgii główny celebrans dokonał poświęcenia przygotowanego w ostatnim czasie specjalnego ozdobnego relikwiarium, przeznaczonego do przechowywania relikwii św. Maksymiliana Kolbego. Pobłogosławił również kościelne witraże, których instalacja po kilku latach właśnie się zakończyła, a także nowe organy ufundowane przez ks. Wojciecha Srokę.

Parafialne święto, jakim jest odpust, w tym roku obfitowało w wiele wzruszających akcentów. Nie zabrakło ich również w kazaniu, które wygłosił ks. Janusz Maziarka. Osnuł je wokół hasła obecnego roku duszpasterskiego „Idźcie i głoście!”, odnosząc te słowa do naszej świebodzińskiej wspólnoty i historii naszego kościoła parafialnego. Zwrócił uwagę na treść poszczególnych witraży i uświadomił nam, jak pięknie pokazują one realizację wezwania Chrystusa do głoszenia Ewangelii. Pierwsze z nich – Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie oraz Zesłanie Ducha Świętego ukazują fundament Kościoła i rozesłanie wszystkich wyznawców Chrystusa, aby głosili światu orędzie miłości. Kolejne obrazy poświęcone Maryi – Zwiastowanie, Narodzenie Chrystusa i Wniebowzięcie – pokazują, jak Ona wiernie wypełniła swoje posłannictwo, godząc się na Bożą wolę jednym słowem „Fiat”. Również czwarty maryjny witraż – Objawienie w Fatimie – uświadamia nam, że Maryja mimo upływu wieków, nadal jest blisko swoich dzieci i nieustannie troszczy się o nasze zbawienie. Z kolei witraże poświęcone świętym i błogosławionym: Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, św. Faustynie, św. Bratu Albertowi i bł. Karolinie Kózkównie, to czytelne przykłady ludzi, którzy całym swym życiem i na różne sposoby realizowali Chrystusowe wezwanie „Idźcie i głoście!”. Wezwanie to w radykalny sposób wypełnił także patron naszej parafii – św. Maksymilian.

Kaznodzieja nawiązał również do kapłańskiej posługi ks. Wojciecha Sroki, który dziś żegnał się z naszą parafią. W posłudze tej wciąż powtarza się owo wezwanie „Idźcie i głoście”, które nakazuje być zawsze gotowym na głos Boga i podejmować kolejne dzieła duszpasterskie. Wierny temu wezwaniu ks. Wojciech przez niemal siedem lat pracował w tutejszej wspólnocie z wielkim oddaniem. Jak wspomniał ks. Janusz Maziarka, zapraszając go do celebrowania tej sumy odpustowej, Ksiądz Wojciech chciał, aby wspólnie zwieńczyli to parafialne dzieło, jakim była realizacja witraży rozpoczęta jeszcze staraniem ks. Janusza. Kaznodzieja skierował też wiele ciepłych słów pod adresem parafian w Świebodzinie. Wspominał nie tylko pełną oddania troskę wielu ludzi o świątynię, ale również świadectwo wielu rodzin, które na co dzień pięknie realizują wezwanie Chrystusa do głoszenia własnym życiem Jego Ewangelii.

Swoją ogromną wdzięczność dla odchodzącego Księdza Proboszcza Wojciecha Sroki wyrazili parafianie na zakończenie liturgii eucharystycznej. Słowa podziękowań za wielki Boży skarb, jakim był dla naszej wspólnoty Ksiądz Wojciech, popłynęły ze strony przedstawicieli całej wspólnoty parafialnej, dzieci i młodzieży, a także Szkoły Podstawowej w Świebodzinie oraz władz Gminy Pleśna. Uznanie, szacunek i miłość parafian wyrażały nie tylko słowa, ale również śpiew i rozlegające się raz po raz oklaski, a także ocierane ukradkiem łzy wzruszenia… Choć smutno nam się żegnać z Księdzem Wojciechem, to mamy nadzieję, że zachowa z naszej parafii wiele dobrych wspomnień, a w dalszej drodze kapłańskiej będzie go prowadziło Chrystusowe błogosławieństwo i opieka Matki Najświętszej.

 

Podziękowania dla ks. Wojciecha Sroki w imieniu parafian

odpust 025

Księże Wojciechu, czcigodny Księże Proboszczu!

Dobry pasterz, ukształtowany według serca Boga,
jest największym skarbem, jaki Bóg może przydzielić parafii. /św. Jan M. Vianney/

Te słowa św. Jana Marii Vianneya, patrona proboszczów, cisną nam się na usta dziś, kiedy przychodzi nam się z Tobą żegnać. Siedem lat Twojej obecności i Twojego pasterzowania w naszej parafii minęło bardzo szybko, ale tym lepiej dziś uświadamiamy sobie, jak wiele Ci zawdzięczamy. W tej chwili pożegnania pragniemy powiedzieć Panu Bogu i Tobie to jedno słowo: dziękujemy!

Przede wszystkim dziękujemy, że jesteś Bożym kapłanem, że Twoją największą troską było duchowe dobro nas wszystkich – począwszy od zawsze bliskich Twemu sercu dzieci i młodzieży, aż do najstarszych. Wspólnie przeżywaliśmy wielkie wydarzenia, które poruszały nasze serca i sumienia – rekolekcje parafialne, nawiedzenie obrazu Pana Jezusa Miłosiernego, a zwłaszcza ostatnie misje święte. Dane nam było z Tobą świętować jubileusz 10-lecia powołania naszej parafii i 25-lecia poświęcenia kościoła. Tobie też zawdzięczamy niezwykły duchowy dar, jaki dla nas pozyskałeś – relikwie patrona naszej parafii – św. Maksymiliana Kolbego. Dzisiejsza uroczystość poświęcenia tego pięknego relikwiarium, godnego przechowywać szczątki Wielkiego Świętego, to swoiste ukoronowanie Twojej pracy duszpasterskiej w naszej wspólnocie.

Ale dziękujemy Ci nie tylko za te wielkie wydarzenia w naszej parafii, dziękujemy Ci również – a może przede wszystkim – za Twoją codzienną posługę kapłańską. Za troskę o piękno liturgii, za przemyślane i mądre kazania, za Twoją obecność w konfesjonale każdego dnia. Dziękujemy za formację duchową wszystkich grup działających w naszej parafii, za przyciąganie do Chrystusa ministrantów, lektorów, Służby Maryjnej, młodzieży, za opiekę nad chorymi i starszymi… Dziękujemy za czytelne świadectwo Twojego kapłańskiego życia – za to, że zawsze w centrum uwagi stawiałeś nie siebie, lecz Chrystusa.

Duchowe bogactwo, które ze sobą niosłeś, trudno zmierzyć ludzką miarą, tylko Bóg może je ocenić i nagrodzić, dlatego mówimy zwyczajnie i po staropolsku: Bóg zapłać!

Znacznie łatwiej nam ocenić to, co wymierne, materialne. Trudno dziś wymieniać wszystkie prace i inwestycje, których byłeś inicjatorem, często projektantem, a nieraz i sponsorem. Wystarczy rozejrzeć się we wnętrzu naszego kościoła i w jego otoczeniu, aby zobaczyć, jak wiele zmieniło się w ciągu tych siedmiu lat. Jak wypiękniała nasza świątynia dzięki kolejnym witrażom, jak zmieniło się prezbiterium po renowacji ołtarza i ułożeniu nowej posadzki, jak pięknie brzmią nowe organy – Twój osobisty dar dla naszej wspólnoty. Pamiętamy, że pierwszą inwestycją po Twoim przybyciu do Świebodzina była budowa sali spotkań dla grup parafialnych, która od tamtej chwili wciąż tętni życiem. Dziękujemy Ci, że nie tylko inicjowałeś wiele prac, jak przystało na dobrego gospodarza, ale że sam zakasywałeś rękawy i po prostu robiłeś to, co było do zrobienia – cicho, bez rozgłosu, bez oczekiwania na wdzięczność… Dziękujemy za Twoją niezwykłą pracowitość, zaangażowanie, ofiarność i skromność!

Nasza mała i młoda parafia może powiedzieć, że ma szczęście do duszpasterzy. Mieliśmy szczęście, że fundament położony przez obecnego tu pierwszego proboszcza, księdza Janusza Maziarkę, Ty tak pięknie rozbudowałeś. Byłeś dla nas wielkim skarbem, jaki Bóg postawił na naszej drodze, skarbem, który pozostanie w naszych sercach i pamięci!

Dziś, kiedy żegnasz się z naszą parafią, aby stać się pasterzem innej wspólnoty, życzymy Ci, abyś i dla niej stawał się takim Bożym skarbem. Niech prowadzi Cię błogosławieństwo Chrystusa – Dobrego Pasterza i opieka Maryi – Matki Kapłanów.

Dziękujemy i życzymy: szczęść Boże.

Zobacz zdjęcia.