Czas Wielkiego Postu to udział w nabożeństwach pasyjnych. W naszej parafii 26. 03. 2021 r. przeżywaliśmy parafialną droge krzyżową w plenerze. Poszczególne stacje prowadziły nas od kościoła do krzyża i kapliczki pod lasem. Na zakończenie drogi krzyżowej został poświęcony krzyż i kapliczka Pana Jezusa Frasobliwego. Bardzo dziękuje rodzinom P. Maciaka, P. Budzika, P. Oleśkiewicza, P. Szwalca za zaangażowanie, dzięki którym kapliczka i krzyż powstały. Każdy krzyż, kapliczka w naszej parafii to wyraz żywej mocnej wiary.
Krótka historia Drogi Krzyżowej
Pierwsi chrześcijanie nie zwracali zbytnio uwagi na miejsca męki i śmierci Chrystusa. Zbyt bliskie wydawało im się przyjście Zbawiciela na ziemię. Dopiero w IV wieku Euzebiusz i św. Hieronim wspominają o pątnikach, którzy z całego świata przychodzili, by pokłonić się Jezusowi w miejscach, gdzie cierpiał. Wyraźne ślady czczenia Drogi Krzyżowej znajdujemy w XII wieku. Nie znano jednak autentycznej Drogi; trudność tkwiła w ustaleniu, gdzie leżało pretorium Piłata (czy w zamku Antonia, czy w pałacu Heroda, na górze Synaj czy w dolinie Tyropeonu koło Wieczernika?). Kult Drogi Krzyżowej został rozpropagowany przez franciszkanów, którzy w okresie Wielkiego Tygodnia upamiętniali epizody z ostatnich dni Pana Jezusa.
Jako strażnicy miejsc świętych ułatwiali przeżywanie Via Dolorosa pielgrzymom, a następnie wpadli na pomysł, by Drogę Krzyżową za pomocą obrazów czy rzeźb odprawiać w miejscu zamieszkania: w kościele lub na otwartej przestrzeni. Dzisiejsza forma nabożeństwa Drogi Krzyżowej pochodzi z XVIII wieku. Do jej urzeczywistnienia przyczynili się święci: Franciszek, Bernard z Clairvaux, Anzelm, Brygida Szwedzka. Historycznie i topograficznie uzasadnienie mają następujące stacje: 1. skazanie na śmierć, 2. wzięcie krzyża, 5. pomoc Cyrenajczyka, 8. spotkanie niewiast, 10. obnażenie z szat, 11. przybicie do krzyża, 12. śmierć na krzyżu, 13. zdjęcie z krzyża, 14. złożenie do grobu. O pozostałych stacjach mówi tradycja, uwydatniając najgłębsze przekonanie chrześcijan o istocie, sensie i konieczności cierpienia wraz z męką Chrystusa.
MODLITWA DO PANA JEZUSA FRASOBLIWEGO;
O Panie Jezu Frasobliwy, zwracam się do Ciebie, bo jesteś moją nadzieją i ratunkiem. Tyle razy w tym miejscu pocieszałeś strapionych i ratowałeś nieszczęśliwych. Jezu pełen miłosierdzia, przedstawiam Ci dzisiaj wszystkie troski mojego serca. Wspomnij więc i mnie niegodnego w tym nieszczęściu, które mnie obecnie przygniata. Jeśli jednak widzisz, że ten krzyż jest potrzebny do mego zbawienia, O Jezu, nie moja, ale Twoja niech zawsze wypełnia się wola. Udziel mi tylko Twojej pociechy i chroń przed załamaniem i rozpaczą. Wspomagaj mnie zawsze łaską swoją. Amen.