Namaszczenie chorych

namaszczenie chorychSzczególnym wyrazem troski Kościoła o chorych jest ustanowiony przez Chrystusa a ogłoszony w Liście św. Jakuba sakrament namaszczenia, którego Kościół udziela swoim członkom przez namaszczenie i modlitwę kapłanów, polecając chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, by ich dźwignął i zbawił (por. Jk 5,14-16). Nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra ludowi Bożemu.


Sakramentu namaszczenia chorych udziela się osobom:
    * dotkniętym poważniejszą chorobą,
    * będącym w podeszłym wieku,
    * udającym się na operację (jeżeli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba),
    * znajdującym się w niebezpieczeństwie śmierci.

 

Sakramentu namaszczenia chorych nie udziela się osobie, co do której istnieje pewność, że już zmarła.

Kapłana można wezwać „do chorego” osobiście (przyjeżdżając na plebanię) lub telefonicznie (tel. 14-67945858). Należy podać imię i nazwisko oraz adres chorego.

 


Miejsce w domu chorego na czas udzielania sakramentów należy przygotować w następujący sposób:

    * ustawić stolik nakryty białym obrusem;
    * na stoliku umieścić:
        - krzyż i świece;
        - naczynie z wodą święconą i kropidło;
        - szklankę z wodą oraz łyżkę (jeśli chory ma problemy z przełykaniem);
        - talerzyk z odrobiną waty lub plasterkiem cytryny.


Podczas obrzędów kapłan - po włożeniu rąk na chorego - namaszcza czoło chorego wypowiadając słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego”. Chory - jeśli może - odpowiada: Amen.
Następnie kapłan namaszcza ręce chorego wypowiadając słowa: „Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie”. Chory - jeśli może - odpowiada: Amen.

Sakrament namaszczenia udziela choremu łaski Ducha Świętego, która pomaga całemu człowiekowi do zbawienia, a mianowicie umacnia ufność w Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana i trwodze śmierci.
Dzięki tej pomocy chory może nie tylko znosić dolegliwości choroby, ale także je przezwyciężać i odzyskać zdrowie, jeżeli jest to pożyteczne dla zbawienia jego duszy. Jeżeli jest to potrzebne (chory nie może się spowiadać), namaszczenie odpuszcza grzechy i staje się dopełnieniem chrześcijańskiej pokuty.

Sakrament chorych można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował albo w czasie trwania tej samej choroby nastąpiło poważne pogorszenie.


Jeśli stan chorego na to pozwala, wraz z sakramentem namaszczenia udzielany jest zazwyczaj także Sakrament pokuty oraz Komunia św. Wówczas kolejność obrzędów jest następująca:
    - Sakrament pokuty;
    - Sakrament namaszczenia chorych;
    - Komunia św.

 


Chory, który pragnie przyjąć Komunię św. nie jest zobowiązany do zachowania postu eucharystycznego - może on o dowolnej porze spożywać pokarmy i napoje.